月牙弯弯。
魏<i></i>器<i></i>夜色<i></i>信步闲庭，悠<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>盘<i></i>“铁核桃”。
杨少<i></i>欲言<i></i>止<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>身边，原本<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>气候<i></i>魏二公<i></i>蒙<i></i><i></i><i></i>层幽冷<i></i>迷雾，<i></i><i></i><i></i>位<i></i>神通者<i></i>残魂<i></i><i></i>玩具未免太凶残<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>请先<i></i><i></i>办。”
魏<i></i>器<i></i><i></i>眼<i></i>越<i></i>越近<i></i>院落<i></i><i></i>。
“公<i></i><i></i>请吩咐。”
杨少<i></i>应<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>暗<i></i>守<i></i>叶腾，<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>异变，<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>做。<i></i>果<i></i>亮<i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i>任何离奇<i></i><i></i>，<i></i><i></i>杀<i></i><i></i>。”
<i></i>望<i></i>满<i></i>繁星，云淡风轻<i></i><i></i>。
“<i></i>……”杨少<i></i><i></i>怔，<i></i><i></i>点头称“<i></i>”，<i></i><i></i>明白二公<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>做，<i></i><i></i>杀死<i></i><i></i>林<i></i>赘婿<i></i><i></i>魏党<i></i>言<i></i>踩死蚂蚁并<i></i>区别，“<i></i><i></i><i></i><i></i>办。”
<i></i><i></i><i></i>魏<i></i>器<i></i>应允<i></i>踏空<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>此<i></i>走进<i></i>别院。
“公<i></i>。”
<i></i>名身<i></i>黑色紧身装束<i></i>狐媚<i></i><i></i>迈<i></i><i></i><i></i><i></i>长腿迎<i></i><i></i><i></i>，正<i></i>守夜<i></i>朝姬。<i></i><i></i>双媚<i></i>秋月<i></i>狐狸眼<i></i>谓摄<i></i><i></i>魄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>却<i></i>敢展露丝毫锋芒。
“香雾<i></i><i></i>雾姬睡<i></i>？”
魏<i></i>器柔声问<i></i>。
“<i></i>。”
朝姬低眉顺眼<i></i>应声。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>值夜<i></i>，杨使官<i></i>呢，<i></i><i></i>睡吧。”
<i></i>转身走向院<i></i><i></i>空房，朝姬<i></i>红耳**僵<i></i>原<i></i>。
<i></i>双胞胎<i></i><i></i>姐姐，<i></i>虽<i></i><i></i><i></i>早<i></i><i></i>刻钟<i></i><i></i>，<i></i>却<i></i>像带走<i></i>妹妹九<i></i><i></i>脑<i></i>，脑力<i></i>达<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢胡思乱<i></i>。
二公<i></i><i></i>“<i></i><i></i>睡”，<i></i><i></i><i></i><i></i>侍寝<i></i><i></i>思？<i></i>今<i></i><i></i><i></i>洗沐，身<i></i><i></i><i></i>什<i></i>令<i></i><i></i>喜<i></i>味<i></i><i></i>吧？<i></i><i></i>！<i></i><i></i>护卫，暖床<i></i><i></i><i></i><i></i>职责，<i></i><i></i><i></i>拒绝！<i></i>吧<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>……”
朝姬强<i></i>镇定<i></i>跟<i></i>魏<i></i>器进屋，见<i></i><i></i>言<i></i><i></i><i></i>宽衣，<i></i>主<i></i><i></i><i></i>服侍。
魏二<i></i><i></i><i></i>话，任<i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i>衣袍，<i></i><i></i>穿<i></i>白绸内衣倒<i></i>床<i></i>，闭<i></i><i></i>眼睛。
<i></i>见此<i></i>幕<i></i><i></i>迟疑，<i></i><i></i>颜红润<i></i>拉<i></i>腰间丝带，黑色外衣滑落<i></i><i></i>，丰<i></i>白腻<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>剩<i></i><i></i>桃花肚兜与纤薄亵裤，满室<i></i>香。
‘<i></i>真睡<i></i>？’
朝姬紧绷脸蛋，<i></i><i></i>翼翼<i></i>钻进魏<i></i>器<i></i>被窝，与<i></i>保持<i></i>段距离。
“<i></i>离<i></i><i></i><i></i>远<i></i><i></i>何？<i></i><i></i>掉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>轻慢<i></i>嗓声忽<i></i>响<i></i>，令<i></i>头皮<i></i>麻，“<i></i>……”
<i></i>顺<i></i><i></i>靠向身旁<i></i>男<i></i>，隐约嗅<i></i><i></i><i></i><i></i>味<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>冰泉<i></i>清冽气息。
“再靠<i></i><i></i><i></i>。”
魏<i></i>器翻身侧躺，<i></i><i></i>将身旁<i></i><i></i><i></i>丰腴体搂入怀<i></i>。<i></i>突<i></i>遇袭，似<i></i>受<i></i>惊吓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>声“嘤”。
朝姬身躯僵直，<i></i>半晌见<i></i><i></i><i></i>更进<i></i>步<i></i><i></i>思才逐渐放松<i></i>身体，<i></i>识<i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i><i></i>抱枕<i></i>。
<i></i><i></i>言<i></i>语，<i></i>直<i></i>身<i></i>传<i></i>平稳<i></i>呼吸声才敢合眼。
……
“公<i></i>未免<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叶<i></i>庶<i></i>……”
杨少<i></i>守<i></i>泰宁伯府<i></i><i></i>山，<i></i><i></i>暗处盯<i></i><i></i>方仍<i></i>昏迷<i></i>醒<i></i>叶腾。
<i></i><i></i>理解魏<i></i>器<i></i>什<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>赘婿，依照二公<i></i><i></i><i></i>思，此<i></i>今夜<i></i><i></i>碰<i></i>奇遇？
<i></i><i></i><i></i><i></i>笑吧，区区<i></i><i></i>尚未踏足修<i></i><i></i>路<i></i>凡夫俗<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>身负奇蛊，<i></i><i></i><i></i>蛊<i></i>非什<i></i>绝<i></i>仅<i></i><i></i>至宝，除此<i></i>外<i></i><i></i><i></i>何<i></i><i></i><i></i>处？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>福缘深厚<i></i>话本主角吧……
“嗯？”
杨少<i></i>忽<i></i>睁<i></i>双目，<i></i>屏息凝神<i></i>望<i></i>漆黑<i></i>夜空，<i></i><i></i>白色虚影若隐若<i></i>。
推荐：【《