魏<i></i>器目<i></i>转睛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>双眼，<i></i><i></i>读取<i></i><i></i><i></i><i></i>猜<i></i><i></i><i></i>信息，<i></i>位黎安府巡<i></i>使已经<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
《神<i></i>录<i></i>故<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>月<i></i><i></i>饮翠画舫<i></i>花魁<i></i>场，<i></i>展歌喉，<i></i>此传<i></i>艳冠<i></i><i></i><i></i>名，<i></i><i></i><i></i>未见<i></i><i></i><i></i>容颜<i></i>已神魂颠倒。
显<i></i>，<i></i>眼<i></i><i></i>位许<i></i>使听<i></i><i></i><i></i>歌声，<i></i><i></i><i></i>岂<i></i><i></i>此<i></i>变<i></i>脸色？<i></i><i></i>歌咏<i></i><i></i><i></i>拒，纵<i></i><i></i>宗师<i></i><i></i>受<i></i>影响，<i></i>知<i></i>觉间倾<i></i><i></i><i></i>，走火入魔。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>非<i></i><i></i><i></i><i></i>呢？”
魏<i></i>器轻慢<i></i>。
许远望<i></i><i></i>色<i></i>受控制<i></i>涨红。
<i></i>脸<i></i><i></i>浅笑几乎<i></i><i></i>绷<i></i>住<i></i>。
“<i></i>魏师弟<i></i>话……”
许巡<i></i>使低<i></i><i></i>头，藏住扭曲<i></i><i></i>目，<i></i>何魏贼<i></i><i></i>盯<i></i><i></i>爱慕<i></i><i></i><i></i>？
<i></i>与<i></i>翻脸吗？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做。
<i></i><i></i><i></i><i></i>——
“<i></i><i></i>凌儿姑娘愿<i></i>侍奉<i></i><i></i>。”
<i></i>仰头露<i></i><i></i>张僵硬<i></i>笑颜，耳边仿佛再度响<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>画舫<i></i>走廊<i></i>听<i></i><i></i>仙乐，<i></i><i></i><i></i>未曾谋<i></i><i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i>位惊才绝艳<i></i>绝色<i></i><i></i>。
“<i></i>劳。”
魏<i></i>器云淡风轻<i></i>谢<i></i>。
“<i></i>。”
许远望转头<i></i>向<i></i>旁侍立<i></i>清倌<i></i>，“<i></i><i></i>鸨母给<i></i>叫<i></i>。”
<i></i><i></i>罢<i></i><i></i>，忽<i></i><i></i><i></i><i></i>倒<i></i>杯酒，猛<i></i>喝<i></i>，似乎<i></i><i></i>将什<i></i>东西浇灭。
“二位<i></i><i></i>～”
名<i></i>芍仙<i></i>鸨母迈<i></i>碎步走进厢房。
“芍仙。”
许远望向风韵犹存<i></i>鸨母<i></i><i></i>，翘<i></i><i></i>嘴唇轻颤，<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>师弟<i></i><i></i><i></i>凌儿姑娘。”
芍仙<i></i>色<i></i>紧。
“您<i></i><i></i>思<i></i>……”
许<i></i>使立<i></i>神容阴沉，<i></i><i></i><i></i>迟疑<i></i><i></i>怒火，厉声喝<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>明知故问！”
<i></i>急<i></i>。
“<i></i><i></i>。”
鸨母缩<i></i>脖<i></i>摇头。..
“凌儿姑娘<i></i><i></i>阁<i></i>间<i></i><i></i><i></i>月。”
许远望眼角<i></i>抽，<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让魏<i></i>器收<i></i><i></i>理由，规矩<i></i><i></i><i></i><i></i>苍白<i></i>力。
“<i></i><i></i><i></i>让魏二公<i></i>败兴<i></i>归？”
<i></i>冷声质问。
“<i></i><i></i><i></i>打破<i></i><i></i>主<i></i>定<i></i><i></i>门规。”
鸨母芍仙泫<i></i>欲泣，<i></i>转头望向<i></i>旁<i></i><i></i><i></i>斟<i></i>酌<i></i>魏二，央求<i></i>。
“公<i></i>换<i></i><i></i>姑娘吧。”
魏<i></i>器<i></i><i></i><i></i>话置若罔闻，<i></i>整<i></i>暇<i></i>喝<i></i>清酒，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼。
“够<i></i>！”
许远望咬牙切齿<i></i>拿<i></i><i></i>张万两银票拍<i></i>桌<i></i>。
<i></i><i></i>悲<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>似<i></i><i></i>戏台<i></i>由<i></i>笑骂<i></i>丑角。
<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>钱<i></i>力<i></i>将<i></i>爱<i></i><i></i><i></i>送<i></i>仇<i></i>床<i></i>啊。
“<i></i><i></i>东<i></i><i></i>边<i></i><i></i>解释。”
<i></i><i></i>罢<i></i><i></i><i></i>欲言<i></i>止<i></i>鸨母，转头望向魏<i></i>器，笑<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打扰<i></i><i></i>雅兴<i></i>，告辞。”
许远望<i></i>罢转身离<i></i>。
“……<i></i><i></i>。”
<i></i>迈<i></i>几步<i></i><i></i>回<i></i><i></i>头，<i></i>似随<i></i><i></i><i></i>。